Wiązanie węzłów: poradnik i triki dla 4 najbardziej przydatnych węzłów
Spis treści |
Wstęp
Nauka potwierdza to, co miłośnicy przyrody wiedzą od dawna. Najlepszym sposobem na relaks jest po prostu wyjście na zewnątrz. Badanie opublikowane w „Frontiers in Psychology” dowiodło, że przebywanie na łonie natury to najlepszy sposób na relaks. Jak do tego doszli?
Węzły przydadzą się podczas różnych aktywności outdoorowych, takich jak kemping, wspinaczka, żeglarstwo, wędkarstwo, ale także w domu i ogrodzie. Wbrew pozorom, nie jest to nic skomplikowanego. Przykładem jest węzeł ósemkowy, który na pierwszy rzut oka wygląda na skomplikowany, a w rzeczywistości jest bardzo prosty do nauczenia.
Węzły generalnie dzieli się na kilka podstawowych kategorii według ich przeznaczenia i sposobu użycia. Każdy węzeł ma swoje specyficzne zastosowanie i ważne jest, aby wybrać ten właściwy dla danej sytuacji. Możemy je podzielić np. na następujące typy węzłów:
- węzły pętlowe (tworzą na końcu liny pętlę lub oczko, np. węzeł ósemkowy),
- węzły łączące (służą do łączenia dwóch lin, np. kluczka, zderzakowy podwójny),
- węzły mocujące (służą do mocowania liny do obiektu, np. do słupa; np. węzeł Prusika, wyblinka),
- węzły zabezpieczające (zapobiegają przeciągnięciu liny przez otwór lub oddzielają fragment liny),
- węzły ozdobne.
Węzeł ósemkowy
Wspinaczka to przeżycia, sport, sprawność fizyczna, odwaga i umiejętności. Od całego sprzętu wspinaczkowego oczekujesz funkcjonalności (np. świetnym partnerem są rękawice wspinaczkowe), wygody, prostej obsługi i stuprocentowego bezpieczeństwa. Jedną z ważnych umiejętności każdego wspinacza jest zdolność do prawidłowego wiązania węzłów, wiązania się liną i tworzenia punktów asekuracyjnych. Do najważniejszych węzłów należy właśnie ósemka.

Węzeł ósemkowy jest podstawą we wspinaczce, pracach na wysokości i przy asekuracji na dachu.
Ósemka pojedyncza i podwójna to najpopularniejsze węzły wspinaczkowe. Jest to prosty, a jednocześnie bezpieczny pod obciążeniem węzeł. Jest zalecany przez UIAA (Międzynarodową Federację Związków Alpinistycznych) do przywiązywania wspinacza przez uprząż do liny asekuracyjnej. Jego zaletą jest łatwość rozwiązania.
Przećwicz ten proces kilka razy, abyś opanował go do perfekcji:
- Koniec liny owiń najpierw nad liną, a potem pod nią, tworząc kształt przypominający ósemkę.
- Przełóż koniec liny przez dolne oczko.
- W tym momencie przełóż koniec liny przez łącznik uprzęży lub karabinek.
- Teraz zacznij tworzyć podwójny węzeł ósemkowy. Ponownie weź koniec liny i powielaj przebieg istniejącej ósemki.
- Wynikiem jest tzw. podwójny węzeł ósemkowy.
Wskazówka: Najpierw dowiedz się, co czeka Cię na wyprawie. Czasem nie obejdzie się bez kasku, raków, czekana i innych przyrządów asekuracyjnych.
Węzeł flagowy
Węzeł flagowy, po odrobinie wprawy, zawiążesz jedną ręką. Służy do hamowania, asekuracji oraz do łączenia dwóch końców lin o tej samej średnicy. Jest to proste oczko zawiązane w podwójną pętlę, która się nie zaciska.
Jest to mocny węzeł, który powszechnie stosuje się we wspinaczce do wpinania do uprzęży, karabinka oraz przy tworzeniu asekuracji przelotowej.
Węzeł Prusika
Kolejny węzeł wspinaczkowy nosi nazwę od austriackiego wspinacza Karla Prusika, który opracował pierwszy uznany węzeł do wchodzenia po linie. Do jego zawiązania używa się liny lub repsznura o innej średnicy niż lina główna. Po zawiązaniu, węzeł może swobodnie przesuwać się po drugiej linie. Jednak pod obciążeniem zaciska się i trzyma. Dlatego używa się go do wychodzenia po linie i wyciągania ciężarów. Prusik to w praktyce podwójna pętla z taśmy.
Węzeł wyblinka
Wyblinka to idealny i szybki wariant do wpięcia się w karabinek. Jest to pętla, którą łatwo zawiążesz, jeśli potrzebujesz zaasekurować się na stanowisku. Jednocześnie łatwo się ją reguluje.
Instrukcja wiązania:
- Najpierw zrób pętlę, obracając linę.
- Blisko tego oczka zrób drugie oczko w przeciwnym kierunku.
- Jedno oczko nałóż na drugie.
- Tak powstały węzeł nałóż na karabinek.
- Przetestuj, czy węzeł jest prawidłowy, pociągając za niego.

Do wpięcia w karabinek możesz użyć wyblinki, a dla prowadzącego np. półwyblinki.
Praktyka w wiązaniu węzłów przyda się również, gdy będziesz chciał sprawić radość dzieciom. Na przykład huśtawkę zamocujesz właśnie wyblinką. Aby uzyskać jeszcze mocniejsze wiązanie, przełóż koniec liny za belkę do tyłu. Poprzedni tylny koniec poprowadź za drugim do przodu, a następnie pod oplot pierwotnej pętli. Dzieci będą zachwycone.
Węzły wymagają jednak treningu. Nie nauczysz się ich zza biurka. Weź w ręce porządną linę i ćwicz.
Przydatne linki
Autor: Lucie Krůčková
Źródła: archiwum autora





















